Producenten aan het woord: Oliver Pesch
Oliver Pesch is componist, tekstdichter, docent en (sessie)muzikant. Zijn muziek brengt hij uit bij platenmaatschappij Revanche Records, via een zogenaamde distributiedeal-plus. Zo betaalt en behoudt hij zelf de masters van zijn albums en verzorgt Revanche Records de distributie en promotie. Dat maakt hem naast muzikant en componist ook producent. In die hoedanigheid vroeg hij een bijdrage aan bij het Sena Muziekproductiefonds voor het maken van zijn tweede, nog te verschijnen album. De aanvraag werd toegekend.
“Ik denk in eerste instantie als artiest, niet als producent. Ik ben een artiest die een album wilt maken en er achteraan gaat om dat te realiseren. Pas dan word ik ook producent. Dat is hoe het werkt in de Do It Yourself-cultuur waar ik en veel andere artiesten zich in begeven. Je moet eerst iets maken voordat je andere partijen aan je kunt binden.
Dat ik zelf producent ben, zie ik als iets goeds. Je bepaalt zelf hoeveel je uit handen geeft en hoe eventuele deals er uit gaan zien. De deal die ik met Revanche Records heb, is heel transparant. Het is een distributiedeal-plus: Marlous Hoogendoorn, de eigenaar van het label, zorgt er voor dat mijn muziek op de streamingdiensten te beluisteren is, regelt publiciteit en zorgt dat mijn singles bij de radio worden geplugd. Dat verloopt goed. Marlous is voor mij meer een manager dan een platenbaas. Een die meedenkt en een ondersteunende rol vervult waarmee zij mij verder de muziekindustrie in helpt. Zij kent mensen, heeft ervaring en loopt voor mij binnen bij mogelijke partijen, zoals een goede plugger en een publisher.
Dat ik mijn eigen bedrijf zou worden, leerde ik tijdens mijn studie aan de Rockacademie in Tilburg. Bij het vak Musiconomie, gegeven door Ruud Hoevenaar en Alexander Beets, keerden we over de verschillende soorten auteursrechten en hoe het zit met BTW. Alsnog duurde het vijf jaar voordat ik er daadwerkelijk mee te maken kreeg, want toen bracht ik pas voor het eerst iets uit. Dat je met muziek echt geld kunt verdienen, realiseerde ik pas goed toen er na de release van mijn debuutalbum Kid With The Dice geld binnenkwam dankzij mijn auteursrechten. Dat onderstreepte hoe waardevol die lessen waren en zorgde er voor dat ik scherp blijf in het keurig aanmelden van mijn werken.
Ik vind Sena een fijne organisatie. Ze hebben mij goed geholpen wanneer ik belde met vragen. Op mijn opleiding waren er onder studenten weleens wantrouwende verhalen over organisaties die geld van muzikanten afpakken, maar over Sena heb ik alleen maar goede verhalen. Het fonds is daar een mooi voorbeeld van. De toelage biedt zekerheid voor het maken van mijn nieuwe album, dat de werktitel Plunger heeft. Als maker weet ik waar het geld zit. Door de opzet van het fonds komt het geld ook weer bij je terug. En je hoeft niets in te lopen, zoals bij een voorschot in een traditionele labeldeal. Bovendien dwingt het schrijven van een aanvraag je bij het concretiseren en structureren van je ideeën. Waar sta ik in het maakproces, wat ga ik met dit album doen, wie gaan er aan meewerken? Het schrijven van zo’n aanvraag brengt je verder, als artiest én producent.
Het is weliswaar vermoeiend om nieuwe subsidies te zoeken en aan te schrijven, maar dat die potjes er überhaupt zijn in Nederland is fantastisch. Er zijn genoeg landen waar ze dat niet hebben. De mogelijkheden zijn er, maar je moet er wel zelf hard achteraan. Zoals alles in deze industrie.”
