Achter elke vorm van muziek zitten muzikanten en producenten. Zij werken hier met veel passie aan en zijn daar trots op. De rechten die zij hebben door het maken van muziek is voor hen de voornaamste bron van inkomsten. Daarom vragen wij bedrijven, horecaondernemingen en andere organisaties die muziek in het openbaar draaien, een vergoeding voor deze muzikanten en producenten. Wij zien het betalen voor muziek, door middel van het afsluiten van een licentie, ook als een investering als een onderdeel van de marketingmix om de juiste sfeer te creëren. Naast personeel zorgt muziek met onder andere kleurstelling, logo, sfeerverlichting, meubels, etc. voor de juiste sfeer waar klanten en personeel zich thuis voelen.
Openbaar muziek
Wanneer muziek buiten de huiselijke kring wordt afgespeeld – zoals in winkels, kantoren, horeca of op radio en televisie – spreken we van het openbaar maken van muziek. Dit is iets anders dan het thuis afspelen van bijvoorbeeld een cd, waarvan de gebruikskosten al zijn betaald bij het kopen van de muziek. Muziek waarnaar gasten, klanten of meer dan twee werknemers luisteren, wordt officieel openbaar gemaakt en daarvoor is een licentie nodig namens de makers van deze muziek.
Uitzondering
Er zijn wel een paar uitzonderingen. Zo hoeft een bedrijf met minder dan drie fulltime medewerkers dat niet toegankelijk is voor gasten of klanten geen licentie aan te schaffen. Bijvoorbeeld een eenmanswebshop met kantoor aan huis of een zzp’er die thuis muziek luistert.
Radio aan?
Wanneer de radio aanstaat in een bedrijf, is een licentie ook nodig. Want ook al hebben alle radiozenders een licentie, deze is puur bedoeld voor hun eigen muziekgebruik. Een bedrijf dat een radiozender aan heeft staan, zorgt voor verdere verspreiding van de muziek. Dit wordt gezien als nieuwe openbaarmaking waarover een vergoeding moet worden afgedragen.
Wie vertegenwoordigen wij?
Wij vertegenwoordigen heel veel artiesten, sessiemuzikanten en producenten. Hiervoor regelen wij de zogenaamde naburige rechten. Dit zijn rechten die artiesten, sessiemuzikanten en producenten het recht geven om te beslissen of:
- Een uitvoering mag worden opgenomen;
- Een opname mag worden vermenigvuldigd en op de markt gebracht mag worden;
- Een opname uitgezonden, vertoond of ten gehore gebracht mag worden.
Wet op de naburige rechten
Deze rechten liggen vast in de Wet op de naburige rechten (WNR) uit 1993. Deze wet stelt dat makers van muziek recht hebben op een redelijke vergoeding wanneer hun muziek in het openbaar gedraaid wordt. Deze vergoedingen verzorgen wij voor de muziekmakers via muzieklicenties die bedrijven en organisaties bij ons afsluiten, de muziekgebruikers.