Tim Koehoorn
Tim Koehoorn is zanger, gitarist en componist. Hij vroeg een bijdrage aan bij het Sena Performers Muziekproductiefonds voor zijn nieuwe, nog te verschijnen album Suikerspin. De aanvraag werd toegewezen.
“Ik noem mezelf professioneel muzikant sinds ik in 2018 mijn eerste album ‘Ik kom vaker buiten’ maakte. Dat album was bijna een hobbyproductie; ik heb het hele album in mijn eentje op mijn slaapkamer in elkaar gesleuteld. Ondanks verwoede pogingen er iets van te maken klonk het niet al té best en kon ik voor mijn gevoel niet alles uit de plaat halen wat er in zat. Desondanks mocht ik na de release meedoen met de Popronde en voorprogramma’s verzorgen voor onder andere Lucky Fonz III, Thijs Boontjes en The Jerry Hormone Ego Trip. Dat was voor mij het keerpunt van amateur naar professioneel muzikant.”
Songwriting
“Ik ben opgegroeid in een kleine, beschermde omgeving in de Betuwe en had niet al te veel vrienden op school. Muziek maken was voor mij een manier om mezelf zo te kunnen uiten. Met muziek kon ik een andere wereld scheppen, deze inrichten en er kamperen. Daar had ik het voor het zeggen en was het wel spannend. Ik begon muziek te maken toen ik voor Kerst een basgitaar kreeg. Met een vriend ging ik zelf muziek maken. Dat klonk natuurlijk nergens naar maar zette mij wel aan om mij in te schrijven voor de Rockacademie in Tilburg. Met mijn vader op bas en die vriend op gitaar deed ik auditie. Van de vijftig aanmeldingen voor mijn opleiding Songwriting, werden er twee aangenomen. Tot mijn grote verbazing hoorde ik daar bij, ondanks dat ik een beroerde muzikant was. Ik voelde mij een infiltrant, iemand die op een muziekopleiding werd aangenomen ondanks zijn muziek, niet dankzij.”
Netwerk
“Tijdens mijn opleiding kregen we ook les over boekhouden, promotie doen en andere zaken waar je als muzikant mee te maken krijgt buiten het maken van de muziek zelf. Ook kregen we les over subsidieaanvragen. Dat is nodig, want als beginner is het lastig om zonder een fonds zo’n project te realiseren. Er komt erg veel kijken bij het opnemen van een album, maar ook bij het muzikantschap. Gelukkig maak je op de Rockacademie onderdeel uit van een fijn netwerk aan muzikanten en docenten. Je leert van zaken waar zij tegenaan lopen en kunt hen vragen om raad en daad, bijvoorbeeld hoe je jezelf moet verkopen als artiest. Dat is onwijs moeilijk en voelt onnatuurlijk, zeker als je een beetje schuchter bent, zoals ik. Dat ik mezelf echt als ondernemer ben gaan zien, kwam tijdens mijn deelname aan de Popronde. Toen moest ik optredens binnenhengelen, voor die shows repeteren, zorgen dat ze memorabel waren en de administratieve kant regelen. Dat jaar stond ik bovendien in de finale van de Grote Prijs van Nederland en werd ik door tijdschrift OOR verkozen als OOR talent.”
Suikerspin
“Nu werk ik toe naar ‘Suikerspin’, mijn nieuwe album. Ik heb een promotieplan en een plan van aanpak opgesteld met daarin hoe ik het wil opnemen, uitbrengen, welke mensen ik er bij betrek en wat er na de release gebeurt om het onder de aandacht te brengen. De toekenning van Sena, in combinatie met een succesvolle crowdfundingcampagne, heeft ervoor gezorgd dat ik meer mogelijkheden krijg om mijn visie te verwezenlijken. Het budget heeft invloed op het resultaat. Mijn muziek, of in ieder geval het album dat ik nu maak, wordt er beter van. Je muziek is toch je kindje, dat wil je zo goed mogelijk verzorgen. Nu kan ik de muziek opnemen in een studio, en werk ik met een drummer en een bassist die wél ritmegevoel heeft, in tegenstelling tot mijzelf. Dat ik nu een muzikant kan inhuren om een bepaalde partij in te spelen maakt een groot verschil. De muziekindustrie valt of staat bij wederzijds betalen. Ik voel een morele verplichting om de mensen met wie ik werk te betalen. Ze leveren een dienst, net als een kapper of een taxichauffeur. Zelf vind ik het ook heel vervelend als ik word gevraagd een optreden te doen voor twee consumptiebonnen en een plak ontbijtkoek.”
