Lidy Blijdorp
Lidy Blijdorp is celliste. Voor haar in 2020 te verschijnen debuutalbum Journeyers vroeg zij een bijdrage aan bij het Sena Performers Muziekproductiefonds. De aanvraag werd toegewezen.
“’Speel het stuk als een beer op sokken’ zei de legendarische cellist en docent Anner Bijlsma, bij wie ik lessen volgde. De beelden en metaforen die hij gebruikte om duidelijk te maken hoe ik de werken van Ravel moest spelen, waren heel inspirerend en duidelijk. Hij leerde mij dat er bij alles wat ik speel een verhaal of kleur moet zitten. Zo komt het in een andere dimensie. Daarbij doet Ravels muziek mij altijd denken aan impressionistische schilderijen. Er zit heel veel fantasie in zijn werken, terwijl zijn composities ook heel gestructureerd in elkaar steken. Alles klopt.
Journeyers
Ravel is al heel lang mijn lievelingscomponist, daarom moesten er een aantal van zijn composities op mijn debuutalbum Journeyers komen, naast werken van bijvoorbeeld Schumann en Enescu. Alleen: Ravel heeft niet zo heel veel composities geschreven voor alleen cello, of voor cello en piano. Daarom bewerkte ik Rapsodie Espagnole voor piano en cello, twee stukken die Ravel schreef voor een compleet orkest. Voor Journeyers werkte ik samen met violiste Rosanne Philippens en pianist Julien Brocal. Die laatste leerde ik kennen op de Muziekkapel Koningin Elisabeth in Brussel, waar ik studeerde bij Gary Hoffman, een van de beste cellisten ter wereld.
Cello020
Het eerste instrument dat ik bespeelde was de piano, die ik al snel verruilde voor de cello. Ik was zes jaar oud. Op mijn twaalfde mocht ik naar de vooropleiding van het conservatorium. Inmiddels ben ik professioneel celliste en kan ik leven van mijn werk dankzij optredens. Zo geef ik bijvoorbeeld onder de naam Cello020 een concertserie in de Amstelkerk in Amsterdam. Bij die reeks treed ik op met andere muzikanten. Soms werk ik ook met andere kunstvormen, zoals dansers, of een verteller. Bij het organiseren van zo’n serie komt veel kijken, zoals bijvoorbeeld het aanvragen van subsidies. Gelukkig heb ik een manager, Dominique Citroen, die me hierbij helpt.
Vastleggen
Iedere keer dat je een stuk speelt, is het anders. Dat komt door de ruimte waarin je speelt, de sfeer, en hoe je je voelt op dat moment. En natuurlijk omdat je continu groeit als muzikant en als mens. Als je optreedt, gaat het om dat moment. Het is heel vluchtig, voorbij wanneer je het speelt. Neem je het op, dan leg je het vast. Door die vluchtigheid is het vastleggen leuk, maar door die constante groei ook minder wenselijk. Toch is het goed om als muzikant een eigen cd te hebben. Niet alleen om te verkopen bij concerten, maar ook als promotie en als startpunt voor een nieuwe concertreeks. Wel kost het geld om een cd te maken; pas wanneer je een hit scoort, levert het geld op. Mensen kopen na afloop van een concert vaak wel een cd, maar daarbuiten nauwelijks.
Fondsen en crowdfunding
Een cd maken kost veel meer geld dan je vooraf vermoedt. Daarom is het goed dat een fonds als het Sena Performers Muziekproductiefonds er is. Het is ook nodig in deze tijd. Zo kon ik een hoop vooraf al realiseren en dek je een deel van de kosten. Middels crowdfunding dek ik het fabricagedeel van de kosten. Alle beetjes helpen. Je moet vooraf investeren, bijvoorbeeld om de producer die ik heb gevraagd van Parijs naar Brussel te halen en hem gedurende het opnameproces onderdak te geven. Die producer, Étienne Collard, is heel goed in zijn werk. Met een producer die zich kan richten op het opnemen en de verschillen hoort tussen de diverse takes kun jij je als muzikant volledig concentreren op het spelen, waardoor je vrijer speelt. Ook dat komt de opnamen ten goede. Uiteindelijk hoop ik dat de muziek er dankzij de opname door blijft leven, en dat ik er andere muzikanten mee inspireer, zoals de cd’s van Anner Bijlsma mij inspireerden.”
(Fotografie: Isabelle Francaix)
