Joe Buck
Joe Buck is componist, tekstdichter en muzikant. Voor zijn nieuwe, nog te verschijnen EP vroeg hij een toelage aan bij het Sena Muziekproductiefonds. De aanvraag werd toegewezen.
“Er ligt een moeilijke periode achter mij waarin het niet goed met mij ging. Ik moest mijn tournee afzeggen en aandacht besteden aan mijn geestelijke gezondheid, want ik liep helemaal vast. De motivatie om muziek te maken was weg en ik moest vol op de rem. Ik wist het allemaal even niet meer en moest loskomen van de muziek om mijzelf weer te vinden. Uiteindelijk is de diagnose ADHD gesteld en vielen er puzzelstukjes in elkaar. De wens om muziek te maken is gelukkig teruggekeerd, maar ik weet dat ik rustig moet opbouwen om niet weer uit balans te raken. Gelukkig heb ik een fijn team van mensen om mij heen die mij hielpen met het nemen van een break en nu met het weer gestaag opbouwen.
Vlak voor de pandemie kwam had ik de wind in de zeilen. Ik was de eerste artiest op Spark, het label van Ilse deLange, had een hit en tijdens corona mocht ik meedoen met Beste Zangers. Ik was jong en er kwam veel op mij af. Dat was leuk, maar had ook impact. Net als de pandemie. De publiciteit die ik door Beste Zangers kreeg, was super voor mijn bekendheid, maar vervolgens kon ik daar door de coronarestricties niets mee doen omdat mijn optredens steeds werden afgelast. Dat constante schakelen tussen wel en niet mogen optreden was vermoeiend en demotiverend. Nu is het ok als de wind af en toe gaat liggen, het hoeft niet meer zo snel. De focus ligt nu vooral op het terugvinden van de liefde voor muziek en het spelen van shows.
Liedjes schrijven is voor mij altijd een vorm van therapie geweest. Alles wat ik meemaak vindt uiteindelijk zijn weg naar mijn muziek. Als artiest zie ik het als mijn taak om open te zijn over moeilijke momenten in het leven, bijvoorbeeld over mental health. Daar zing ik dus over in een liedje als Weed & Videogames. Of de invloed van het verlies van het eerste kind van mijn ouders op ons gezin. Ik denk dat er niets mooier is dan jezelf herkennen in andermans verhalen. Zo geef je waarde mee aan je muziek, al hoeft niet ieder liedje zo intens te zijn.
Na een periode waarin ik niets meer kon is het nu heel leuk en spannend om weer muziek te maken. Ondanks de spanning probeer ik terug te keren naar het plezier en dankbaarheid van het maakproces. Het is fijn te merken dat ik die uitdaging weer aankan. Als ik zing merk ik dat de heilige vlam weer terugkomt. Dat voelt goed.
De toelage van het Sena Muziekproductiefonds helpt mij met het opnemen van nieuwe liedjes. Zo’n maandenlange break van de muziek moeten nemen kost veel, ook qua geld. Dankzij het fonds kan ik nu weer wat opnemen, waar ik de kosten daarvan normaliter van mijn gages zou hebben betaald. Daar komt bij dat ik nu independent ben. Zo kon ik een deel van de mix, mastering en producer betalen. Als je je carrière opbouwt ben je afhankelijk van de gunsten die je aan mensen vraagt. Ik hoef nu niet langer concessies te doen in betaling richting muzikanten en vakmensen. Dat voelt heel fijn.”
