Linh Luu en Marvin Lalihatu zijn muzikanten, componisten, audiovisueel kunstenaars en vocalist als duo Animistic Beliefs. Voor hun debuutalbum MERDEKA vroegen ze een toelage aan bij het Sena Muziekproductiefonds. De aanvraag werd toegewezen.

Linh: “Thuis werd ik aangemoedigd een economische studie te volgen. Daar zou ik meer werk in kunnen vinden, zo was de gedachte. Ik vond techniek veel leuker. Radio’s in elkaar zetten en lekker solderen. Dat werd thuis gezien als knutselen, niet als iets waar je je beroep van kon maken. Zo kwam ik uit bij MASK: de maandagavond soldeerklub, waar we muziekinstrumenten bouwden.”

Marvin: “Ik heb wel een muziekopleiding gevolgd: muziekproductie aan het Zadkine college. Daarna koos ik alsnog voor elektrotechniek. Ook ik zat bij MASK. Dat organiseerde evenementen waar de leden met hun zelfgemaakte instrumenten optraden, zodat je kon laten horen en zien wat je had gemaakt. Ik vroeg Linh, ook lid van MASK, mee te doen met mijn optreden. We waren al bevriend op de middelbare school, het Emmauscollege in Rotterdam. Dat leidde tot nieuw optredens en het begin van Animistic Beliefs. Die naam past bij wat onze culturen gemeen hebben: de filosofie dat alles een ziel heeft en in balans moet zijn. Ook instrumenten hebben een ziel en een eigen karakter.”

Linh: “Als artiest vind ik het belangrijk om te laten zien dat mensen die op mij lijken ook muzikant kunnen worden. Toen ik opgroeide zag ik niet veel mensen die op mij lijken alternatieve muziek maken. Nu komen mensen van Aziatische afkomst naar mij toe en vertellen dat het veel voor ze betekent. Die reacties inspireren mij. Het zet conversaties in gang, ik deel met anderen de zoektocht naar onszelf. Ik herontdek mijn afkomst en geschiedenis en ben daar trots op.”

Marvin: “Voor mij geldt hetzelfde, maar dan vanuit Moluks perspectief. Ik ben als Molukker in Nederland een vreemde eend in de bijt, maar ook als queer elektronisch muzikant binnen de Molukse gemeenschap. De titel van ons album, Merdeka, betekent onafhankelijkheid en betekent veel voor ons. Het gaat om de vrijheid en emancipatie van onszelf, om te vrijheid onszelf te zijn. De titel van ons album roept daar toe op: wees jezelf, ben trots op wie je bent en wat je achtergrond is.”

Marvin: “We kunnen inmiddels rondkomen van onze muziek, maar het schurkt tegen het minimumloon aan. Wat we doen valt niet onder de mainstream, dus het blijft bikkelen. Zonder subsidies is het lastig voor artiesten die geen pop maken. Bijna elk weekend treden we op, vaak in Europa in clubs of op festivals die experimentele muziek programmeren. Maar ook in musea en galeries zoals TENT in Rotterdam, waar onze kunstinstallaties en muziek samenkomen. We hebben opgetreden in onder andere Vietnam, India, Tsjechië, Belarus, Spanje en Duitsland. Vaak vliegen we op donderdag ergens naar toe, treden vrijdag op, vliegen door naar een ander land voor een show op zaterdag en vliegen zondag weer terug.”

Linh: “Dan is er nog de administratie en de mail. Ondertussen probeer je een beetje bij te komen. Vervolgens begint het weer van voor af aan. Er blijft weinig tijd over om te componeren. Dat we vooral geboekt worden door mensen die echt geïnteresseerd zijn in onze muziek, geeft een heel ander gevoel aan een optreden. De tournee door Vietnam, waarbij we voor een alternatief, queer en Vietnamees publiek speelden, bracht alles samen.” Marvin: “Zelfs ik werd er emotioneel van. Het was een van de mooiste momenten in onze carrière.”

Marvin: “In 2017 wonnen we de Sena Grote Prijs van Rotterdam, afgelopen jaar de 3voor12 Award. Dat voelt als erkenning.” Linh: “Voor mijn ouders was het belangrijk. Het was de eerste keer dat ze iets rondstuurden naar familie van wat ik doe.”

Marvin: “Merdeka konden we niet zelf financieren. Door corona konden we niet optreden. Dankzij het Sena Muziekproductiefonds konden we de mix en master uitbesteden aan specialisten en deze normaal betalen.”

Linh: “Mensen steken tijd en energie in het ontwikkelen van hun ambacht en eigen stijl. Dan is het niet netjes om daar te weinig voor te betalen omdat er niet nog meer op het budget bezuinigd kan worden. Veel mensen zien bij ons bijvoorbeeld niet dat we met de gage van een optreden onszelf onderhouden in de dagen dat we componeren, administratie doen en zorgen dat we nieuwe optredens krijgen.”