Delise
Delise de Wijze is songschrijver, gitariste, pianiste en vocaliste. Ze vroeg een bijdrage aan bij het Sena Performers Muziekproductiefonds voor haar EP Kleine dingen. De aanvraag werd toegewezen.
“Muziek is voor mij een manier om verhalen te vertellen. Via muziek kun je dieper communiceren, het is communicatie in 4D. Als artiest wil ik dienstbaar zijn en probeer ik bezig te zijn met hoe mijn liedjes aankomen bij de luisteraar. Door die ander een fijne avond te bezorgen maak je echt een connectie. Die dienstbaarheid komt goed van pas wanneer ik optreed op bruiloften en uitvaarten. Op verzoek van het bruidspaar of de familie van de overledene schrijf ik een liedje op maat voor het echtpaar of een overledene, dat ik bij de gelegenheid live ten gehore breng. Bij een uitvaart kun je op die manier iets voor de familie betekenen, bijvoorbeeld als die zelf niet in staat is een toespraak te houden.”
Optreden op bruiloften
“Het idee om voor een bruidspaar een liedje op maat over hun relatie te schrijven lag voor de hand, omdat ik het heb gedaan voor mijn eigen bruiloft. Er is zelfs een echtpaar dat de titel van het liedje dat ik voor ze schreef in hun trouwringen heeft gegraveerd, in plaats van de trouwdatum. Ik kreeg het zo druk met het schrijven en optreden voor bruidsparen, dat ik na een jaar mijn vaste baan als jurist kon opzeggen. En dan te bedenken dat ik eigenlijk al gestopt was met muziek maken.”
Burn-out
“Op mijn veertiende werd ik gescout door Robin Groenveld, bedenker van De Vrienden van Amstel Live. Zo werkte ik met mensen die ook werkten voor Anouk, Within Temptation en Bløf. In die jaren was ik heel fanatiek met muziek bezig. Toch durfde ik de onzekerheid van de muziekwereld niet aan en koos na het vwo voor een studie rechten. Toen ik op kamers ging voor mijn studie, bleef mijn gitaar zelfs in mijn ouderlijk huis. Ik had nooit verwacht nog iets met muziek te doen, ook niet toen ik als jurist bij een verzekeraar ging werken en mensen in mijn omgeving naar mijn muziek bleven vragen. Die vragen maakten mij verdrietig. Het voelde alsof ze met hun vragen op een blauwe plek drukten. Het verergerde het schuldgevoel dat ik had omdat ik voor de veiligheid van een goede baan had gekozen, en niets deed met het muzikale talent dat ik heb gekregen. Tot ik een burn-out opliep en thuis kwam te zitten. Ik had te veel gedaan wat ik dacht dat er van mij werd verwacht, in plaats van dicht bij mezelf te blijven en te doen wat bij mij past. In die periode kon ik niet meer voor- of achteruit. Tussen de paniekaanvallen door schreef ik de negatieve gedachten en nare ervaringen van mij af in liedjes, net als vroeger. Ik bleek het componeren niet verleerd te zijn. Ik besefte dat als ik ooit nog een muzikale carrière wilde najagen, het nu moest gebeuren. Daarop zei ik mijn baan op en werd muzikant.”
Jurist
“Het is heel lastig om een boterham te verdienen met muziek. Daarom werk ik nog een dag in de week als jurist, de rest van de tijd ben ik muzikant en componist. Mijn muziek wordt goed opgepikt in de christelijke muziekwereld, onder andere omdat ik enkele liedjes heb waarin ik zing over wat God voor mij betekent. Zo sta ik dit jaar twee keer op Opwekking, een vierdaags festival met 65.000 bezoekers op het Lowlands-terrein. Ook in de christelijke muziekscene is weinig budget voor muzikanten, al krijg ik veel steun met bijvoorbeeld promotie of het organiseren van concerten. Een fonds als het Sena Performers Muziekproductiefonds is een van de weinige middelen om financieel een steuntje in de rug te krijgen. Dankzij de toelage van het fonds kon ik de producer en muzikanten op mijn nieuwe EP Kleine dingen betalen. Dat ze betaald moeten worden is voor mij geen punt van discussie. Het is hun werk, waar ze voor gestudeerd hebben en hard voor werken. Een deel van de toelage heb ik gebruikt voor de promotie van mijn EP. Promotie is essentieel, want goede muziek vindt zonder promotie echt niet altijd zelf zijn publiek. Heel veel mooie muziek blijft tussen vier muren, omdat het geen publiek bereikt.”
