Sophie Schwartz is vocalist, componist en tekstdichter onder de naam Sophie Straat. Voor haar debuutalbum Smartlap is niet dood vroeg ze een toelage aan bij het Sena Muziekproductiefonds. De aanvraag werd toegewezen.
“Het was niet de bedoeling dat ik muzikant zou worden. Ik studeerde documentairefotografie aan de kunstacademie. Doordat mijn afstudeerproject werd opgepikt ben ik nu artiest. Dat project stond in het teken van gentrificatie. Mijn moeder had de eerste bakfiets van Amsterdam. De bakfiets, hét symbool van de gentrificatie van De Pijp, de Amsterdamse buurt waar ik vandaan kom. Doordat ik als kind in die bakfiets werd vervoerd als kind, noemde ik mijzelf voor dit project de grondlegger van de gentrificatie van die volkswijk. Dat was het idee achter mijn afstudeerproject aan de kunstacademie, waar ik documentairefotografie studeerde. Voor dat project heb ik die bakfiets nagemaakt en drie zelfportretten gemaakt. In elk portret zie je mij als een ander stereotype backfietsyup. Behalve die foto’s behoorde een videoclip en een albumcover voor een EP er ook bij.
Op die albumhoes zat ik als de Zangeres Zonder Naam in de bakfiets. Het idee voor de hoes van ’T is niet mijn schuld was er eerder dan de muziek. De EP maakte ik met Wieger Hoogendorp, een gitarist/producer uit Den Haag die nu ook bekend is met Goldband. Ik koos er bewust voor om smartlappen te maken, omdat het een interessant muziekgenre is als je kijkt naar inclusiviteit. Aan de ene kant is het heel inclusief, omdat iedereen mag meedoen. Tegelijkertijd is het toch een wit, heteronormatief genre. Dat maakt het een interessante genre, al bestaat mijn debuutalbum nog maar voor een kwart uit smartlappen.
Als documentairefotograaf laat je zien wat er in de wereld gebeurt. Op die manier kaart je vraagstukken aan en zet je mensen aan het denken. Ik denk dat muziek daar beter in kan slagen dan fotografie, omdat mensen je teksten meezingen. Op die manier zingen ze precies wat ik ook zeg. Over elk woord dat ik schrijf, is nagedacht. Misschien dat mensen daadwerkelijk op een vrouw stemmen nadat ze meezongen met mijn liedje Tweede Kamer. Ik wil dat mijn muziek iets betekent.
Het betekent dan ook veel voor mij om artiest te zijn. Hoe leuk zingen is ontdekte ik pas nadat ik het begon te doen voor de EP. Best bijzonder, om daar pas op je vijfentwintigste achter te komen en een nieuwe passie te ontdekken. Vervolgens werd fotografie niet mijn basis, maar muziek. Ik vind het heel leuk om muziek te maken en op te treden, maar alles er omheen hoeft voor mij niet. Toen ik mijn EP uitbracht zat ik nog op school. Daarnaast had ik elke dag drie interviews. Dat sloopte mij, qua energie. De tv-optredens waar ik voor werd gevraagd sloeg ik af. Ik kreeg een Edison, maar wist niet eens wat dat was. Social media vind ik verschrikkelijk. Daar ben ik mee gestopt, ik werd er jaloers van.
Ik zou kunnen leven van de muziek, maar zeg bewust nee tegen schnabbels of te commerciële klussen. Daarom, en omdat ik het leuk vind, werk ik twee dagen per week in de kroeg. Ik knal liever een hele dag in de horeca dan dat ik in een reclame iets moet aanprijzen waar ik niet achter sta. Momenteel ben ik even gestopt in de horeca vanwege het voorbereiden van mijn debuutalbum. Ik steek die tijd liever in het maken van een goede video, al verdien ik daar geen geld mee. Sterker nog, een videoclip maken is ontzettend duur. Je budget moet minimaal tienduizend euro zijn als je iedereen een nette vergoeding wilt betalen.
Van de Sena-toelage heb ik naast een deel van de opnamen ook de fotograaf, licht en grafisch vormgever van de albumcover kunnen betalen. Dat vind ik belangrijk: als kunstenaar ben ik zelf vaak niet goed betaald. Een goede clip is belangrijk, want het is promotie voor je muziek. Net zoals de posteractie die ik deed rond de release van mijn single Mannen. Voor de release van mijn album organiseer ik zelfs een heel festival in Paradiso op 21 april: Protestfest. Doe je zulke promotie-acties niet, dan heb je minder kaartverkoop, streams en sales.
Sophie Straat live:
24 maart - Vera Groningen 25 maart - Doornroosje Nijmegen, 31 maart - Metropool Enschede, 1 april - Paard Den Haag, 5 april - TivoliVredenburg Utrecht, 6 april - Burgerweeshuis Deventer, 14 april - Hall of Fame Tilburg, 21 april – Paradiso Amsterdam.
